poniedziałek, 20 grudnia 2010

Święta z Nikim.


W tym roku święta spędzę z Nikim. Nikt masz bardzo ciekawe imię,wiesz? Nie widziałam Cię od 6 lat. W tym czasie zastępował Cię Ktoś. Święta w zeszłym roku wyglądały zupełnie inaczej. Dzisiaj wynosząc śmieci przypomniał mi się Ktoś, bo Ktoś kupił mi ten kosz, bo ja nigdy nie miałam czasu podjechac do miasta. O tej porze w zeszłym roku z Ktosiem pakowałam prezenty dla rodziny i byłyśmy wtedy naprawdę szczęśliwe. W pierwsze święto Ktoś siedział z nami przy stole i dzielił opłatkiem.  W tym roku miejsce przy stole zajmuję Nikt. Nikt jest bardzo cicha. Na moje słowa odpowiada głuchym echem. Nie przytrzyma wstążki by pomóc zawiązac nią prezenty. Nikt nic mi nie podaruje. Nikt nie pomogła w zakupach świątecznych, nie wzięła na spacer po mieście. Nikt nie pojawi się w tym roku na Święta, bo nie istnieje. Choc Nikt jest okropnie chłodna, nie boję się jej. Nie jest mi potrzebna do rozniecenia minimalnej radości ze Świąt.
Czym lub Kim są dla mnie Święta w tym roku? To ta piosenka sięgająca dna mojej duszy, to ten płomień ze świeczki oświetlający klawiaturę. To ta duma, że wypłynęłam po drugiej stronie rzeki bez pomocy Kogokolwiek. To moje spojrzenie w górę na lampę uliczną i powolnie spadający śnieg, który uspokaja tęsknoty serca i przypomina, że tak jak błogo opada ten śnieg, tak moje życie powoli się uspokaja. Na co dzień ten śnieg mnie nie urzeka, bo utrudnia dojazdy do pracy i sprawia, że średnio raz na tydzień wpadam w poślizg:P Ale, gdy któregoś dnia wyszłam z pracy wykończona i zniechęcona, że trzeba będzie znowu odśnieżac autko, to znalazłam na nim kilka serduszek namalowanych palcami przez uczniów. Skradli mi serce i dodali kopa energii:) Małe gesty, małe szczęścia. Święta to namówienie taty by w tym roku obejrzał ze mną "To Właśnie Miłośc" w telewizji i jego końcowe stwierdzenie: piękny film córeczko. To wspomnienie jego łzy w oku, gdy w zeszłym roku oglądał ze mną Kevina Samego w Domu, to te chwile, które przypominają mi, że mnie kocha choc tak kiepsko się dogadujemy. Zasiądziemy przy stole Wigilijnym, cały dzień będziemy się kłócic i popędzac, mama będzie smutna, wieczorem wspomnimy zmarłych z rodziny i zrobi mi się znów piekielnie smutno. Sekundę, może dwie, będzie może nawet magicznie, po kolacji wszyscy rozejdą się w swoje strony i czar pryśnie. W Drugi dzień będziemy odliczac czas, by móc stwierdzic, że mama nie będzie zła, że otwieramy już whiskey;). Moje myśli już takie są, że wracają do przeszłości, więc na pewno obejrzę się na miniony rok i co pomyślę? Że był okropny, nieudany, pełen łez i rozczarowań? Zdradzona, zostawiona, porzucona, odzyskana, zepchnięta? Tak. Rozniecona, doceniona, zauważona, pocieszona, wsparta, przez kogoś kochana? Też. Rok zaczął się od planów wyprowadzki, zakończył na Niczym z Nikim. Ale jestem tutaj i stoję wysoko:). Mam dwie sprawne ręcę, więc prezenty zapakuję sama. Prezenty zawsze wybierałam sama, więc nie był mi potrzebny do tego Ktoś. Choc Ktoś mnie w tym roku nie przytuli i nie przyjdzie z życzeniami, to niespodziewanie puka do mnie ostatnimi dniami znów Nadzieja i dodaje sił i otuchy.

Wszystkim ludziom, którzy zostawiają tu ciepłe słowa,którzy są ze mną od początku, którzy pomagają mi poznawac siebie i tym, którzy konstruktywnie potrafią skrytykowac i skłonic do myślenia - chcę życzyc Wesołych Świąt z głębi mojego werterowego serducha:) Byście spędzili je w ciepłej, świątecznej atmosferze niezależnie od otaczającej Was rzeczywistości. Bo Święta to nie to, co możemy dotknąc, ale to, co możemy poczuc:)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz