Ludzie człowieku, ludzie.

People man, people.

Ludzie człowieku, ludzie. Nie wiem jak inaczej ich podsumować. To gatunek tak odrębny, tak nieludzki czasami, że niekiedy przywala z pół obrotu prosto w bebechy serca. Ostatnie tygodnie dosyć boleśnie, dość wyraźnie, bardzo celnie. Ostatni tydzień chodziłam bardzo nabuzowana. Wypełniona czymś po brzegi. Czym? Jak to streścic? Wszystkim. Nie, to nie PMS, to już było. To ludzie człowieku, ludzie.

Ich konformizm, ich niesłowność, łamane obietnice, zdrady, oddalenia, brak obiektywizmu, nietrafne wybory, pasywno-agresywne traktowanie. Powrót po feriach do pracy przeplatał się śmiechem i łzami, sporadycznymi, bo silnie zwalczanymi, a jednak. Zamiast prostej radości, gdzieś czaił się on. Wyciskacz łez. Czaił się w ciemności za drzewem niepowodzeń i spraw nie idących po mojej myśli. Ta ciągła ludzka gra, w której człowiek jest popychany jak pionek i jest zdany na samego siebie. Wlokła się za mną nieustanna potrzeba poprawiania sobie sama nastroju i rozmawiania sama ze sobą i wyjaśniania spraw do lustra myśli kłębiących się tłumnie w podświadomości, człowieka zmuszonego nieustannie dbać o siebie samego.

Na myśl znów przyszedł film, jedna z ulubionych scen w historii kina, która najlepiej podsumowuje po raz kolejny mój pogląd na świat ostatnimi czasy. „Poradnik pozytywnego myślenia”.

"The world will break your heart ten ways to Sunday - that's guaranteed. And I cannot begin to explain that or the craziness inside myself and everybody else, but guess what? Sundays are my favourite day again. I think of everything that everybody did for me and I feel like a very lucky guy"

“Świat złamie ci serce na dziesięć sposobów do niedzieli. Bankowo.

Trudno to wyjaśnić, tak samo jak obłęd, który jest we mnie i w innych.

A jednak, niedziela jest znowu moim ulubionym dniem.

Myślę o tym, co inni dla mnie zrobili i czuję się szczęściarzem.”

http://www.youtube.com/watch?v=WQslm7HjT0c  od 7:30 min.

“You are afraid to be alive, you are afraid to live. You’re a hypocrite, you’re a conformist, you’re a liar. I opened up to you and you judged me.”

“Boisz się żyć. Jesteś hipokrytą, jesteś konformistą, jesteś kłamcą . Otworzyłam się, a ty mnie osądziłeś.”

Świat może łamać nam serce na milion sposobów na dzień. Ludzie i ich konformizm i obłuda mogą przechylać czarę rozczarowań dodatkowo. A człowiek dalej prze do przodu. Wynajduje sposoby by nie zwariować przez najbardziej szalony twór jaki matka natura nam zgotowała – człowieka.

Co u mnie? – dzięki, że pytasz – radzę sobie całkiem dobrze.

Tylko zabieram książkę, nalewam kawę w kubek, chwytam książkę i wyjeżdżam na wieś. Z dala od ludzi człowieku, od ludzi.